2 List do Tesaloniczan

|1|2|3|

(1) Co się zaś tyczy przyjścia Pana naszego Jehoszujah Chrystusa i spotkania naszego z nim, prosimy was, bracia,

(2) Abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć, czy to przez jakieś wyrocznie, czy przez mowę, czy przez list, rzekomo przez nas pisany, jakoby już nastał dzień Pański.

(3) Niechaj was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek niegodziwości, syn zatracenia,

(4) Przeciwnik, który wynosi się ponad wszystko, co się zwie Bogiem lub jest przedmiotem boskiej czci, a nawet zasiądzie w świątyni Bożej, podając się za Boga.

(5) Czy nie pamiętacie, że jeszcze będąc u was, o tym wam mówiłem?

(6) A wiecie, co go teraz powstrzymuje, tak iż się objawi dopiero we właściwym czasie.

(7) Albowiem tajemna moc nieprawości już działa, tajemna dopóty, dopóki ten, który teraz powstrzymuje, nie zejdzie z pola.

(8) A wtedy objawi się ów niegodziwiec, którego Pan Jehoszujah zabije tchnieniem ust swoich i zniweczy blaskiem przyjścia swego.

(9) A ów niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana z wszelką mocą, wśród znaków i rzekomych cudów,

(10) I wśród wszelkich podstępnych oszustw wobec tych, którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić.

(11) I dlatego zsyła JAHWEH na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu,

(12) Aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w nieprawości.

(13) My jednak powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was, bracia, umiłowani przez Pana, że JAHWEH wybrał was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę.

(14) Do tego też powołał was przez ewangelię, którą głosimy, abyście dostąpili chwały Pana naszego, Jehoszujah Chrystusa.

(15) Przeto, bracia, trwajcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanej nauki, której nauczyliście się czy to przez mowę, czy przez list nasz.

(16) A sam Pan nasz Jehoszujah Chrystus i JAHWEH, Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pocieszenie wieczne, i dobrą nadzieję z łaski,

(17) Niech pocieszy serca wasze i utwierdzi was we wszelkim dobrym uczynku i w dobrym słowie.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 Strona główna