(1) Spoczęła na mnie ręka Pana; i wyprowadził mnie w swoim duchu, i postawił mnie na środku równiny, która była pełna kości.
(2) I poprowadził mnie dokoła nich w różne sposoby, i ujrzałem bardzo dużo na powierzchni równiny, były zupełnie wyschłe.
(3) I rzekł do mnie: Synu człowieczy, czy te kości będą żyły? Ja powiedziałem: Wszechmocny Panie, Ty to wiesz.
(4) I rzekł do mnie: Prorokuj nad tymi kośćmi i powiedz do nich: Kości wyschłe! Słuchajcie słowa Pana!
(5) Tak mówi Wszechmocny Pan do tych kości: Oto Ja sprowadzę na was dech życia.
(6) I dam wam ścięgna, i dam ciało dla was, i powlokę was skórą, i włożę wam mego Ducha, i będziecie żyli, i poznacie, że Ja jestem Pan.
(7) Prorokowałem więc, jak mi JAHWEH nakazał. A kiedy prorokowałem, powstało drżenie, a kości zbliżyły się, każda do swego stawu.
(8) I patrzyłem: a oto ścięgna i ciało rosły na nich; a skóra pojawiła się na wierzchu, ale nie było w nich życia.
(9) I On rzekł do mnie: Prorokuj ku wiatrowi, synu człowieczy, i powiedz wiatrowi: Tak mówi Pan: Przyjdź z czterech stron świata i tchnij nad martwymi, a ożyją.
(10) I prorokowałem, jak mi rozkazał, i dech życia wstąpił w nich i ożyli, i stanęli na nogach - rzesza bardzo wielka.
(11) I rzekł Pan do mnie mówiąc: synu człowieczy, te kości - to cały dom Izraela i oni mówią: nasze kości stały się suche, nasza nadzieja przepadła, jesteśmy bardzo wyczerpani.
(12) Dlatego prorokuj i powiedz im: Tak, mówi Pan: Oto Ja otworzę wasze groby i wyprowadzę was z waszych grobów i wprowadzę was do ziemi Izraela.
(13) I poznacie, że Ja jestem Pan, gdy otworzę wasze groby i mogę wyprowadzić swój lud z ich grobów.
(14) I włożę w was mojego Ducha, i będziecie żyli; i umieszczę was na waszej ziemi, i poznacie, że Ja jestem Pan, to powiedziałem i tego dokonam - mówi Pan.
(15) I doszło mnie słowo Pana mówiąc:
(16) Synu człowieczy, weź sobie laskę i napisz na nim: Juda i dzieci Izraela, jego popleczników, i weź sobie także drugą laskę i napisz na nim: Józef, laska Efraima, i wszystkie dzieci Izraela należące do niego.
(17) połączysz razem je obydwa, tak, że one powinny się połączyć w jeden pręt w twoim ręku.
(18) A gdy to się wydarzy, wtedy dzieci twego ludu odezwą się do ciebie: Dlaczego nie wyjaśnisz nam, co przez to rozumiesz?
(19) Wtedy im powiesz: Tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja wezmę plemię Józefa, które jest w ręku Efraima i jego bratnich plemion izraelskich, i dodam ich do pokolenia Judy, i oni staną się jedną laską w ręce Judy.
(20) Laski, na których napisałeś, będą w twoim ręku na ich oczach .
(21) I powiesz im: Tak mówi Pan JAHWEH: Ja wybiorę cały dom Izraela spośród narodów, pomiędzy którymi mieszkają, i zgromadzę ich zewsząd, i przyprowadzę ich do ziemi Izraela.
(22) I uczynię z ich jednym narodem w mej ziemi, na górach Izraela, i będą mieli jednego księcia, i już nie będą dwoma narodami, i już się nie rozdzielą na dwa królestwa.
(23) Nie będą się więcej kalać swoimi bałwanami; wyzwolę ich z wszelkich ich przestępstw, przez które zgrzeszyli, i oczyszczę ich; i będą moim ludem, a Ja, Pan będę dla nich Bogiem.
(24) I sługa mój, Dawid, będzie księciem pomiędzy nimi; będzie jeden pasterz nad wszystkimi; będą postępować według moich praw, będą przestrzegać moich przykazań i wykonywać je.
(25) I będą mieszkać w swej ziemi, którą dałem mojemu słudze Jakubowi, w której mieszkali ich ojcowie; będą w niej mieszkać, a sługa mój, Dawid, będzie ich księciem na wieki.
(26) I zawrę z nimi przymierze pokoju, będzie to przymierze wieczne z nimi i ustanowię moje sanktuarium pośród nich na wieki.
(27) I mój przybytek będzie pośród nich; będę dla nich Bogiem, a oni będą moim ludem.
(28) I poznają narody, że Ja jestem Pan, który ich uświęca, gdy moje sanktuarium będzie wśród nich na wieki.