(1) Słowo Pana, które doszło Ozeasza, syna Beeriego, w czasach Uzjasza, Jotama, Achaza, Hiskiasza, królów judzkich, i w czasach Jeroboama, syna Joasa, króla izraelskiego.
(2) Początek słów Pana przez Ozeasza. Pan rzekł do Ozeasza: Idź, weź sobie za żonę nierządnicę i miej z nią dzieci z nierządu, gdyż kraj przez nierząd stale odwraca się od Pana.
(3) Poszedł więc i pojął Gomerę, córkę Diblaima; a ona poczęła i urodziła mu syna.
(4) I rzekł Pan do niego: Daj mu na imię Jezreel, bo już wkrótce pomszczę się za przelew krwi w Jezreelu na domu Jehu i położę kres królestwu domu Izraela.
(5) W owym dniu złamię łuk Izraela w dolinie Jezreel.
(6) Potem znowu poczęła i urodziła córkę. I rzekł On do niego: Daj jej na imię Bez litość, bo już nie będę więcej okazywał litości domowi Izraela ale z pewnością stanę w szyku przeciwko nim.
(7) Lecz nad domem Judy zlituję się i wybawię ich przez Pana, ich Boga, ale nie wybawię ich za pomocą łuku ani miecza, ani wojny, ani koni, ani jazdy.
(8) A gdy odstawiła od piersi Bez litość, jeszcze raz poczęła i urodziła syna.
(9) I rzekł Pan: Daj mu na imię Nie mój lud, bo wy nie jesteście moim ludem, a Ja nie jestem waszym. (Bogiem)