(1) A liczba synów Izraela była jak piasek morski, którego nie można ani zmierzyć, ani zliczyć: i wydarzy się w miejscu gdzie powiedziano im; wy nie jesteście moim ludem, będą oni nazywani Synami Boga żywego.
(2) Potem zbiorą się razem dzieci Judy i dzieci Izraela i wyznaczą nad sobą jedną głowę, i wyjdą z kraju, dla wielkiego dnia Jezreela.
(3) Mówcie do swoich braci: Ludu mój! A do swoich sióstr: godne współczucia!
(4) Oskarżajcie waszą matkę, oskarżajcie, gdyż ona nie jest moją żoną, a ja nie jestem jej mężem i usunę z niej nierząd z mojej obecności, a jej cudzołóstwo spomiędzy jej piersi
(5) abym mógł ją rozebrać do naga i uczynić ją taką, jaką była w dniu swojego narodzenia, i uczynię ją opuszczoną, i uczynią ją jak wyschniętą ziemię, i zabiję ją pragnieniem.
(6) Nie będę miał litości dla jej dzieci, gdyż są dziećmi nierządu,
(7) Bo ich matka była nierządnicą, obdarzyła ich hańbą, ponieważ mówiła: pójdę po moich kochanków, którzy mi dają chleb i moją wodę, oraz moje ubrania i lniane szaty, moją oliwę i moje pierwsze potrzeby.
(8) Dlatego oto Ja zagrodzę jej drogę cierniem i odgrodzę ją murem tak, że nie znajdzie swoich ścieżek.
(9) Gdy będzie biegać za swoimi kochankami, nie dogoni ich, a gdy szukać ich będzie, nie znajdzie. Wtedy powie: Nuże, wrócę do pierwszego swojego męża, gdyż wtedy mi było lepiej niż teraz.
(10) Ale ona nie wie, że to ja dawałem jej zboże i wino i oliwę, i pomnażałem srebro dla niej; ale ona czyniła ze srebra i złota Baalów.
(11) Dlatego zabiorę w swoim czasie z powrotem swoje zboże i swoje wino w porze właściwej i pozbawię ją mojej wełny i mojego lnu, i nie zakryje już więcej swojej nagości.
(12) A teraz obnażę ją na oczach jej kochanków i nikt jej nie wyrwie z mojej ręki.
(13) I położę kres wszelkiemu jej weselu, jej świętom, jej nowiom, jej sabatom i wszelkim jej uroczystościom.
(14) I spustoszę jej winnice i jej figowe sady, o których mówiła: To jest zapłata, którą mi dali moi kochankowie. I pokaże im dowody i dzikie polne bestie, i ptaki nieba, i płazy ziemi ich pochłoną.
(15) I odpłacę jej za dni Baalów, którym składała ofiary, i strojąc się w swoje obrączki i klejnoty, poszła za swoimi kochankami, lecz o mnie zapomniała - powiedział Pan.
(16) Dlatego ja zwabię ją i uczynię spustoszoną i będę ją pocieszał.
(17) I dam jej byłe posiadłosci, i dolinę Achor aby wywołać u niej zrozumienie i będzie ona cierpiąca jak za dni jej dzieciństwa, podobnie jak za dni swojego wyjścia z ziemi egipskiej.
(18) W owym dniu - mówi Pan - powie do mnie: Mężu mój! I nigdy już nie powie do mnie: Baalu mój!
(19) Wtedy usunę z jej ust imiona Baalów, tak że ich imion nie będzie się już pamiętać.
(20) W owym dniu ustanowię dla niej przymierze ze zwierzętami polnymi i ptactwem latającym pod niebem, i płazami ziemi, a łuk i miecz, i wojnę zniosę z ziemi i sprawię, że będzie mieszkać bezpiecznie.
(21) I zaręczę cię z sobą na wieki; Zaręczę się z tobą w sprawiedliwości, i w sądzie, i w zmiłowaniu i czułym miłosierdziu.
(22) I zaręczę cię z sobą w wierności, i poznasz, że ja jestem Pan.
(23) I wydarzy się w tym dniu - powiedział Pan - będę wysłuchał nieba, a ono będzie łuchać ziemi,
(24) A ziemia wysłucha zboża, wina i oliwy, a te będą słuchać Jezreela.
(25) I rozmnożę ją ją dla siebie na ziemi, i będę miłował tą, która nie była miłowana i powiem do tych, którzy nie byli moim ludem: Wy jesteście moim ludem, a oni powiedzą: tyś jest Panem naszym Bogiem.